Volkstuin in de winter
Ineens leek alles ingezakt en omgeknakt in mijn volkstuin. De lichte vorst en het laagje sneeuw gaven de genadeslag. Ik vind het wel mooi, de afgestorven planten met pluizige zaadbollen aan broze, bruine takken, ze geven een bijzonder silhouet aan de tuin. Veel kan ik niet doen, het gras is nat en glibberig door de vele regenbuien. Ik snoei hooguit wat takken van boompjes en stuiken, verder laat ik de tuin met rust. Afgestorven takken en bladeren verwijder ik pas in maart.
Op het volkstuinpark is het water afgesloten en officieel mag je in de winter niet in het huisje slapen. Toch ga ik nog regelmatig naar de volkstuin. Aangekomen steek ik eerst het houtkacheltje aan en vul ik de stortbak van de wc met regenwater. Op het aanrecht staat een grote jerrycan met tapkraantje zodat ik toch nog koffie en thee kan maken. Ik kook nog zelfs regelmatig in het huisje. Op de houtkachel staat steevast een ketel met water en de thermoskannen worden regelmatig gevuld met heet water. Het is genoeglijk om naast de warme kachel te zitten, met een kop thee en een boek.
