September en kleur in de volkstuin
Vorige jaar sprak ik een wens uit: ik wil méér variatie en kleur in de tuin! Stapje voor stapje gaat het de goede kant op, maar het gaat iets langzamer dan ik hoopte. In het voorjaar heb ik van alles gezaaid: Cosmea, Helenium, Zinnia, Lampionplant, noem maar op. En zie je er iets van terug in mijn volkstuin? De plantjes, die ik opkweekte in mijn kasje, kregen totaal geen kans. Binnen no-time werden de verse plantjes gekortwiekt door de slakken. Heel frustrerend maar ik kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om slakkenkorrels te gaan strooien. Liever geen gif en dan maar wat minder bloemen.
Een gemakkelijke plant die de slakken links laten liggen, is deze rode Persicaria. De plant groeit goed en ik houd erg van de warme, rode kleur. Je ziet ze in veel tuinen en ik begrijp nu wel waarom. De plant bloeit al maanden en nog steeds vormt de plant nieuwe bloemen. Ik had het geluk om nog twee enorme planten mee te krijgen uit de tuin van mijn ouders, dus dat vulde lekker op. Het lampenpoetsersgras begint ineens ook mooie pluimen te vormen en geeft eigenlijk ook kleur en body aan de tuin. Van alle Cosmea is slechts één plant gespaard gebleven en bloeit dapper met diep roze bloemen.
