Mijn volkstuinjaar in 2016
Het is de allerlaatste dag van het jaar, het is mistig en koud en de volkstuin lijkt in diepe winterslaap te zijn verzonken. Alles is bruin en kaal behalve het zaaigoed, de winterpostelein bijvoorbeeld, staat er nog fier en frisgroen bij. Normaal gesproken ben ik niet zo’n persoon die al te vaak terugkijkt, ik werp mijn blik liever op vooruit. Maar het terugzien van foto’s van het afgelopen tuinjaar geeft me toch een goed gevoel en doet me gelijk verlangen naar het volgend jaar waarin er weer opnieuw gezaaid, gemaaid, gesnoeid en geoogst zal worden. Volkstuinverhalen gaat vrolijk door en wat fijn om te merken dat er steeds meer groenliefhebbers mijn blog hebben weten te vinden. Regelmatig ontvang ik positieve feedback, wat mij weer motiveert om door te gaan met schrijven. Superleuk en iedereen bedankt voor het volgen en lezen van mijn volkstuinverhalen!
