Publicatie in tijdschrift Vriendin
Een tijdje geleden werd ik benaderd door Journaliste Ella Mae Wester met “een leuke vraag”. Inderdaad, de vraag of ze me mocht interviewen voor een publicatie in het tijdschrift Vriendin was een leuke. Op een zonnige en zomers warme ochtend stapte ze mijn tuin in en haar eerste reactie was: “Wow! Dit is echt de leukste tuin tot nu toe. Wat een gave plek!”
Interview
De vrolijke toon was gezet en zodra we ons hadden gezeteld in een tuinstoel met een cappuccino ging Ella van start met het interview. Voor één keer waren de rollen omgedraaid want tegenwoordig interview ik regelmatig zelf allerlei mensen voor publicaties in tijdschriften als Home & Garden, ariadne at Home en Margriet. Leerzaam om de zien hoe iemand anders (met erg veel ervaring) dit doet!
Na een uurtje arriveerden fotograaf Bart Honigh en visagiste Lin Huiberts en ook zij waren aangenaam verrast door de groene en vredige oase zo vlakbij het drukke Amsterdamse stadsleven. Met moeite weekte Ella zich los uit de stoel en vertrok richting redactie, maar beloofde snel weer eens langs te komen.
In de make-up
Ik kleedde me om want zwarte kleding of drukke prints zijn uit den boze voor een fotoshoot, en werd door Lin onderhanden genomen met poederkwast en lipgloss. Gelukkig gaf ze me een ‘natural look’ want het past niet om als opgedirkte trien in een volkstuin te poseren. En daar gingen we hoor: “rechtop staan en kin omhoog”, zei Bart om de minuut tegen me. “Goed dat je dat zegt”, was mijn antwoord. Bart, die portretten aan de lopende band schiet, van BN’rs en MBN’rs (minder bekende Nederlanders zoals ik 😉 zei: “ik moet dit tegen bijna iedereen zeggen hoor.”
Het artikel
Na een paar uurtjes was het klaar en gelukkig hoefde ik niet lang te wachten op het resultaat. Slechts 2 weken later “stond ik erin”. Ella kwam persoonlijk 2 exemplaren langs brengen, leuk excuus om de volkstuin weer in te stappen. Samen gingen we nog even op zoek naar het tuinhuisje van Jan Wolkers, waar hij in de jaren ’70 schreef, zoop, feestte en nog veel meer. We troffen het huisje in een verwilderde tuin, vervallen maar het idee dat hij hier zijn eigen groene paradijsje had blijft toch speciaal.
Teruggekomen plofte ik weer in een stoel en sloeg het tijdschrift open, de leuke vraag heeft geresulteerd in een verrassend leuk artikel, ik ben er in ieder geval blij mee:
Nu kan ik met voorstellen dat je deze kleine, vage lettertjes niet goed kun lezen, klik voor de leesbare pdf hier:
Petitie behoud Amstelglorie
OPROEP! Zoals jullie misschien in de kranten hebben gelezen, wil de gemeente over 10 jaar 1500 woningen bouwen op ons mooie volkstuinpark.
Dat kan toch niet waar zijn??? Ben je ook vóór het behoud van groen in de stad, teken dan AUB deze petitie!
https://petities.nl/petitions/geen-woonwijk-op-tuinpark-amstelglorie?locale=nl
Super bedankt! XXX Marieke
Oh wat gaaf zeg en wat een leuk stukje!!!
ps. Ik heb natuurlijk even de petitie getekend voor jullie! Volkstuinen en groen hoort in de stad thuis!
Dank je Elisa!