Een nieuwe pergola
De oude druif in mijn volkstuin kronkelt langs de nieuwe pergola alsof het er altijd al heeft gestaan. Net op tijd knutselde buurman Menno het grote framewerk in elkaar want met het warme weer loopt de druif enorm snel uit. De hardhouten ‘azobe palen’ lagen al een tijdje op mijn tuinpaadje, te wachten op dit klusje. “Zullen we het nu even doen?”, opperde Menno ineens op een zaterdagmiddag. Ik greep gelijk mijn kans want de palen van 2,5 meter lagen behoorlijk in de weg.
De oude, half ingestorte pergola
De oude pergola hing scheef, sommige delen waren er vorig jaar al afgevallen en ik geloof dat de druivenrank ‘m staande hield. Tijd voor vervanging dus. Bovendien leek het mij wel leuk om een grote, vierkante pergola te maken, zodat het frame vanaf verschillende kanten begroeit kan worden met klimmers die op hun buurt weer voor een fijne schaduwplek in de zomer kunnen zorgen.
Eromheen bouwen
Ik verplaatste alle potten met planten en toen konden we beginnen. Niet teveel meten, gewoon puur op gevoel. We bouwden om de oude pergola heen want ik wilde het risico niet lopen dat de druif zou beschadigen. Menno boorde met een grondboor, diepe gaten in de zware klei. Paal erin, een paar flinke klappen erop en aanstampen met klei. Aanvankelijk dacht ik dat ik paalhouders nodig zou hebben maar de man van de houthandel raadde me dit af. Direct in de grond zou steviger zijn, goedkoper en beter voor het hout. Nou, ik houd van simpel dus dit klonk als muziek in de oren.
Horizontaal
Toen de vier palen stonden was het tijd voor de liggende balken. Menno klemde ze eerst vast met lijmklemmen om vervolgens gaten van 10 mm te boren voor de bouten.
Slopen
Het framewerk stond en toen kwam het spannende moment van de druif verplaatsen. Nou dat ging verrassend goed. De lange, zware tak was nog vrij flexibel en vond moeiteloos zijn nieuwe plek op de nieuwe balken. Een mooi moment om gelijk de sonarlampjes (Ikea) te vervangen voor frisse, witte bolletjes. En wat ook verrassend goed ging, was het neerhalen van de oude pergola. Met één rukje lag het ding op de grond, klaar om afgevoerd te worden. Of zou het ook lekker fikken in mijn houtkacheltje?
In iedergeval ben ik erg blij met de nieuwe pergola. En met de handige buurman 😉
De nieuwe druif (nu nog in pot) staat al te trappelen om de grond in te mogen…
Wat leuk dit verhaal! Ik heb nl ook een handige buurman en wat palen in de tuin liggen en mijn pergola staat nog amper overeind… de ijzeren stafjes zijn weggeroest! Dus ik zie dat dit wel een klus is die gedaan kan worden zonder al te veel inspanning. hartlijk dank, Abhilasha
Hoi Abhilasha! Mijn pergola is nu zo stevig dat ik er een hangstoel aan durf te hangen. Heerlijk schommelen onder een bladerdak van de druif
Groetjes Marieke