Een goed begin van het nieuwe volkstuinjaar
Geen kater en de zon scheen dus wat hield ons tegen op nieuwjaarsdag? Niets, dus gingen we lekker naar de volkstuin. Kijk eens naar het gras, het groeit gewoon door. Maaien is geen optie want het is zo enorm nat. Ik overweeg om een tegelpaadje aan te leggen, midden over mijn grasveldje, want nu balanceer ik over de smalle stenen randjes rondom. Of heel voorzichtig lopen, maar het opspattende water doet mijn laarzen geen goed.
Voorraadje hout van snoeiafval
Vanaf de herfst kun je bij ons op het park je snoeiafval kwijt op, met rood-wit-lint aangegeven plekken. Het wordt dan opgehaald en versnipperd. Pal voor mijn tuin was er nu blijkbaar ook zo’n plek want er lagen bergen met flinke, afgezaagde takken. Ideaal voor mijn houtkacheltje en een leuk klusje voor Paul om alles op maat te zagen! (“gratis sportschool”, zeg ik altijd).
Mijn nieuwe aanwinst
Ondertussen ging ik nog even verder met mijn nieuwe, tweedehands aanwinst, het kasje. Alle ramen heb ik eerst gepoetst voordat ik ze in het frame plaatste. Wat een klus! Wel was ik zo slim geweest om een aantal flessen warm water mee te nemen van thuis. Want tja, het water is afgesloten in de winter
Plaatsen en klemmen
Wat een handig systeem! De glasplaten bevestig je aan elkaar met kleine S-haakjes en aan de zijkanten zet je het vast met glasklemmen. Een leuk klusje om te doen. En wat heb ik lopen poetsen, op sommige stukken zie je niet eens dat het glas erin zit! (mijn moeder kan trots zijn;-)
Helaas ontbreken er een paar ramen dus ik kon het klusje niet helemaal afmaken. Inmiddels is er nieuw glas besteld. Plùs een automatische raamopener. Ik hoorde van meerdere mensen dat dat wel handig is. Wanneer het te warm wordt, gaat het dakraampje vanzelf open! Hightech in de tuin!
Pril groen
Terwijl ik door mijn tuin heen en weer loop zie ik pril groen van de etageplant, bedekt met een mooi laagje dauw en de Euphorbia die al bijna gaat bloeien. Een beetje te vroeg naar mijn idee. Wel mooi om te zien.
Borrelen bij een vuurtje
Moe maar voldaan, met spierpijn in de armen, want tja, ik heb ook nog geholpen met zagen en al het hout opstapelen, vleien we neer bij het houtkacheltje, dat inmiddels het kleine huisje al heeft verwarmd. Een beetje mijmeren over het nieuwe tuinjaar. Goede voornemens heb ik niet echt, wel goede plannen! Daarover schrijf ik een volgende keer. Langzaam worden we lekker rozig van het warme vuurtje en de koffielikeur. Wat een goed begin van 2016! Proost!
Ik vind het altijd enorm leuk om je stukjes te lezen.
Ik herken veel, want ik heb ook een volkstuin in Amsterdam.
Mijn handen jeuken om weer te beginnen….maar eerst gisteren maar eens de agapanthus afgedekt…
Het zou tenslotte wat kouder worden afgelopen nacht.
En ze zijn ook al aan het uitlopen.
Dus we moeten nog even geduld hebben.
Hoi Annemieke! Wat leuk om te horen, dank je wel! Ik heb ook zin in het nieuwe tuinjaar, zeker met het kleine kasje. Kan ik alvast voorzaaien en tomaatjes kweken. Waar heb jij een tuin? Groetjes Marieke
Wat is het leuk om te lezen zeg! Kan er echt van genieten, en hopelijk heb ik gouw net zo veel plezier op mijn volkstuintje. Ook bij ons zijn de pompen weg gehaald…
Hi Madam Elisa! Wat een leuke reactie, ik wens jou ook een mooi, groen en vruchtbaar nieuw tuinjaar toe, maar dat komt vanzelf wel goed! Lekker beginnen en genieten van het buiten zijn. Groetjes Marieke
Wat een goede aanwinst, je kas! En zo’n automatisch raampje is inderdaad ideaal – helemaal op een volkstuin, lijkt me.
Hi Linda! Leuk he? Ik ben ook zo benieuwd hoe het in de zomer zal zijn. Het is nu allemaal zo kaal en bruin. Leuk blog hebben jullie! Ik ga het volgen, groetjes Marieke