Mijn tuinjaar in 2016

Mijn volkstuinjaar in 2016

Het is de allerlaatste dag van het jaar, het is mistig en koud en de volkstuin lijkt in diepe winterslaap te zijn verzonken. Alles is bruin en kaal behalve het zaaigoed, de winterpostelein bijvoorbeeld, staat er nog fier en frisgroen bij. Normaal gesproken ben ik niet zo’n persoon die al te vaak terugkijkt, ik werp mijn blik liever op vooruit. Maar het terugzien van foto’s van het afgelopen tuinjaar geeft me toch een goed gevoel en doet me gelijk verlangen naar het volgend jaar waarin er weer opnieuw gezaaid, gemaaid, gesnoeid en geoogst zal worden. Volkstuinverhalen gaat vrolijk door en wat fijn om te merken dat er steeds meer groenliefhebbers mijn blog hebben weten te vinden. Regelmatig ontvang ik positieve feedback, wat mij weer motiveert om door te gaan met schrijven. Superleuk en iedereen bedankt voor het volgen en lezen van mijn volkstuinverhalen!

Het kweekkasje

Regelmatig kwam het voorbij, mijn nieuwe trots in de volkstuin, het kweekkasje. Mocht je nog twijfelen over een eventuele aanschaf van een kasje, raad ik je aan om het gewoon te doen! Wat heb ik er veel plezier aan beleefd. Aan het begin van de lente was het kasje nog helder, schoon en overzichtelijk. Het zaaigoed gedijde goed maar al snel ontdekte ik dat de temperatuur tot  tropische waarden op kon lopen dus kalkte ik het glas wit. Minder mooi maar wel functioneel. Een enorme collectie aan een-jarigen heb ik gezaaid en in gedachten zag ik al een overvloed aan bloemen in mijn tuin zo richting het najaar. Helaas, zo is het niet gegaan. Alles, behalve misschien 1 Cosmea, werd opgevreten door slakken en andere tuindieren. Niet voor herhaling vatbaar dus! Daarentegen groeiden mijn tomaten-, komkommer- en augurkenplanten als kool en heb ik maandenlang kunnen snoepen uit het kasje.

De tomaten

Zeven verschillende soorten tomaten heb ik gezaaid en kunnen oogsten. Achteraf een beetje teveel voor in het kleine kasje. Na mijn vakantie kon ik er niet meer in, zo’n jungle was het geworden. En ondanks het regelmatig dieven en toppen groeiden de ranken gewoon via het kiep-raampje naar buiten!

Mijn moestuintje is niet groot maar toch had ik wat blauwschokkers en vrij veel knoflook. De tenen zijn alweer geplant en ik hoop volgend jaar weer veel verse knoflook te kunnen oogsten. Dit zijn de tomaten uit mijn kasje:

Augurken en komkommers

Voor het eerst in mijn leven kweekte en maakte ik augurken in. Eigenlijk op twee manieren. De eerste manier beschreef ik in een blog: augurken zouten voor een knapperige jas en inmaken in kokend hete azijn. Het resultaat? Na een paar maanden wachten was het echt verbluffend lekker!

De tweede methode was een ‘luie’. Hierbij stopte ik de augurkjes gewoon in een potje met azijn, dat nog over was. Na enkele dagen zijn de augurken dan al prima eetbaar. Niet geschikt om lang te bewaren want onlangs proefde ik iets uit een ‘vergeten’ potje. Nou, dat was geen aanrader!

Wateroverlast

Een onaangename verrassing was daar na een fikse regenbui. De helft van zowel mijn tuin als huisje stonden onder water. Getver, er zat niets anders op dan wachten tot het water weer zakte. Tot die tijd stond mijn bed op een verhoging van bakstenen en stond de rest op het droge (hogere) gedeelte van mijn tuinhuisje.

Wadi

Om herhaling van deze wateroverlast te voorkomen, gingen we flink aan de slag. Hier en daar zijn er in de zware kleigrond gaten van een meter diep geboord en opgevuld met grind. Ook legde ik twee Wadi’s aan: water-opvang-door-infiltratie. Nadat het weer eens flink had geregend ging ik kijken in mijn tuin en ja hoor! Het werkt! De twee vijvers waren gevuld met hemelwater en zowel mijn tuin als huisje waren drooggebleven.

Vuurduvel

Wat een werk zo’n volkstuin, denk ik regelmatig. Toch was het niet alleen maar zwoegen en zweten hoor. De tuin is voor mij ook een heerlijk relaxplek. Wat kan ik genieten van de bloeiende planten en de vogeltjes die een privé concert voor mij verzorgen vanuit de vele bomen rondom de volkstuin. Nog altijd zeer blij ben ik met het vuurduveltje. Een houtkacheltje waarop je kunt koken en barbecuen.

Publicaties

Qua publicaties was het ook een druk jaartje! Een leuk artikel van 4 pagina’s in Vriendin. Een artikel dat ik zelf schreef voor Home&Garden ging over mijn eigen familie. Een leuk verhaal al zeg ik het zelf, want we hebben alle vier een eigen tuin. En als laatste stond ik, samen met Martin en Helma in het Parool.

Buitenleven en late oogst

Dit is voor mij het ultieme genieten: buiten koken op het vuurduveltje. Dat kon tot in de late herfst. En wat een verrassing dat daar, ook in de late herfst, nog frambozen rijpten aan de nieuwe struik.

Inbraak tuinhuisjes

Iets minder leuk, tja dat gebeurt ook helaas, waren de vele inbraken in diverse tuinhuisjes op het park. En ook ik was de klos. Raampje ingetikt en alles overhoop gehaald. Hoewel de schade meeviel was het geen leuke ervaring. Het raam is inmiddels gerepareerd en het incident bijna vergeten.

Winterslaap

Hoewel ik deze winterse plaatjes prachtig vind, kan het van mij niet snel genoeg weer voorjaar worden. Dan begint alles weer van voor af aan. De blunders laat ik achter me en nieuwe projecten zullen zich aandienen.

Ik wens iedereen, met of zonder groene vingers, een gezellig uiteinde en we zien elkaar vast weer in het nieuwe jaar. Op naar 2017!

Lieve groet, Marieke XXX