Mijn eerste lente boeket
Dit is de eerste lente die ik meemaak in mijn tuin. De overdracht was vorig jaar juni, toen was alles al volop groen en in bloei of zelfs al uitgebloeid. Toen ik de tuin kreeg was het nogal verwaarloosd. Dat zie je vaak bij tuinen die vrijkomen op het park. Mensen doen de tuin niet voor niets weg. Het onkruid kwam als een groen monster opgerukt.
Ik heb het voor een groot deel laten gebeuren. Maar aan het eind van de zomer kwam ik tot de conclusie dat ik de tuin toch graag naar mijn hand wilde gaan zetten en de groenoase te lijf gaan. Ook al genoot ik van de zomer, langzamerhand begon ik de voordelen van de herfst en winter wel in te zien. Zo richting de winter beginnen veel planten af te sterven, alles zakt in of verdwijnt zelfs. En opeens is er weer overzicht!
De tuin ontwaakt uit de winterslaap
Omdat ik in mijn tuinhuisje een houtkachel heb, is het in de koude maanden ook aantrekkelijk om naar de tuin te gaan, ik ben er dan ook regelmatig geweest. Takken snoeien, uitgebloeid spul weghalen en daarna lekker binnen bij het kacheltje zitten met een goed boek.
Het is mooi, wanneer in de prille lentezon het frisse groen weer tevoorschijn komt, tussen de dorre takken heen. Het is soms zoeken met een vergrootglas, maar de meest wonderlijke kleine bloemetjes beginnen te bloeien.
Omdat ik maar voor de helft weet wat er in mijn tuin staat, maak ik foto’s en zoek plantennamen op.
Sommige kon ik niet vinden, dus mailde ik de foto naar mijn ouders. Die zijn een soort wandelende-planten-encyclopedie, dus ik kreeg snel antwoord: “volgens ons is het een Corydalis, Nederlandse naam: vogeltje-op-de-kruk.” Wat een leuke naam!
Hier nog een paar maartse bloeiers uit mijn tuin:
