Mijn Tuin

Vorige week stopte er een enorme vrachtwagen voor de deur, mijn inboedel zou daar met gemak tweemaal inpassen. De klep ging open en tuut tuut tuut daar verscheen een kleine pallet met 16 doosjes vol boeken. Gelukkig heb ik een studio op de begane grond en werd de pallet voor de deur afgeleverd, want hoewel klein, deze ging niet over de drempel. Buiten maakte ik snel 1 doosje open om een boek te pakken. PFFF wat was ik opgelucht! De kleuren zijn helder en fris en snel bladerend door het boek werd ik erg blij van het resultaat waar Suzanne en ik een jaar lang heel hard aan hebben gewerkt!

Het eerste exemplaar

Stadsecoloog Fred Haaijen schreef een prachtig voorwoord in ons boek en daarom wilden we heel graag het eerste, officiële exemplaar aan hem overhandigen. We deden dit op ludieke wijze want door de corona crisis kon ons boekenbal niet doorgaan. Gewapend met kruiwagen, houtsnippers en het boek reisden we af naar Noord, waar Fred zijn volkstuin heeft.

Stadsecoloog Fred Haaijen

Fred oogstte het boek en gaf later via Twitter heel leuk commentaar:

“Volkstuinverhalen, een boek waarvan je smult en je onderdompelt in het groene stadsleven. Enthousiasme ontkiemt uit de pen van Marieke de Geus en Suzanne de Boer.”

Later gingen we op pad naar alle mensen die hebben meegewerkt aan het boek, om corona proof een boek te overhandigen. Daar schrijf ik binnenkort iets over, want er gebeurde van alles op 23 mei. We stonden zowel in het AD als in Trouw met een mooi stuk.

Bestellen?

Denk je nu: dat boek wil ik ook! Je kunt het online bestellen bij Bollie, maar ook (veel leuker) bij ons. Dan krijg je er natuurlijk een zwierige handtekening bij! Ophalen kan in overleg in de volkstuin, we fietsen met alle liefde naar je adres in Amsterdam en woon je echt te ver? Dan pakken we het boek in, plakken een zegel en doen m op de post!

Mail naar: volkstuinverhalen@gmail.com

Dan mailen wij je terug met de instructies.

Veel liefs Marieke!

Allium siculum ofwel bulgaarse ui

In mijn volkstuin staat een  opvallende plant, namelijk de Bulgaarse ui. Het is een bijzonder Allium soort.  Elk voorjaar, wanneer de tuin uit winterslaap ontwaakt, piepen daar lange stelen tevoorschijn met puntige knoppen. Net als bij de prei en knoflook die gaan bloeien, knapt langzaam het vliesje open en verschijnt er begin mei, een tros aan bloemknoppen. Het is een spannend gezicht en heel leuk om elke keer wanneer ik in de volkstuin ben, de vorderingen te volgen.

Aparte bloeiwijze

Zo rond half/eind mei, ontvouwen de knoppen zich tot grappige klokjes die sierlijk bovenaan de stevige steel hangen. De bloemklokjes zijn prachtig subtiel van kleur en tekening. Op ons volkstuinpark groeien ze gewoon in de berm langs een slootkant, ook erg mooi. En ook al zijn in mijn volkstuin de Solidago (gulden roede) en Sanguisorda (pimpernel) rondom de bloeiende Allium siculum ook aardig aan het groeien, ze halen ‘m in deze fase qua hoogte nog niet in. Dus deze Allium pakt haar moment en steelt echt de show in de voorjaarstuin.

Bolgewas

Bulgaarse ui is een bolgewas die elk jaar weer trouw terugkomt. Het lijkt wel of hij zich in mijn tuin, op de kleigrond, goed thuis voelt en elk jaar verschijnen er meer bloemen. De bollen kun je in het najaar planten en ze zijn goed winterhard. Eigenlijk is het een gemakkelijke plant die zowel op een zonnige als half beschaduwde plek in de tuin floreert.

De plant blijft na de bloei ook lang aantrekkelijk in de tuin dus je kunt ‘m gewoon laten staan en rustig laten afsterven. De klokjes gaan, wanneer de plant is uitgebloeid, omhoog staan, heel apart om te zien. En zoals het veel planten vergaat, verdorren de knoppen langzaam en verdwijnen ze uiteindelijk tussen het groen van de hoge, omringende planten, om in het volgend voorjaar weer op te duiken!

Fijn voor de bij 

Fijne bijkomstigheid is dat bijen en hommels dol op de bloemen zijn en het is altijd leuk om deze beestjes af en aan te zien vliegen. Ze snoepen van de nectar uit de klokjesbloemen van deze aparte krachtplant. Kortom: wil je iets aparts in je tuin?? Een plant die zowel mens als dier vermaakt? Overweeg dan eens de Bulgaarse ui!

Lieve lezers 

Nog een paar uurtjes en we zoeven 2020 in! Een jaar waar ik enorm naar uitkijk want rond IJSHEILIGEN 2020 komt het boek Volkstuinverhalen uit!

Op het tuinpark Amstelglorie waar ik mijn volkstuin heb, ontmoette ik Suzanne de Boer. Ik kende haar al een beetje uit de bladenwereld, waar ik al jaren als ontwerpster/styliste/schrijver werk, inmiddels voor veel titels. Suzanne is eindredacteur die ook graag op pad gaat voor interviews.

Boek Volkstuinverhalen

Lees verder →

Tulpen in mijn volkstuin

Zo’n vijf jaar geleden, toen ik net 1 jaar mijn Amsterdamse volkstuin had, vroeg ik bollen voor mijn verjaardag. Nou, dat heb ik geweten! Uren ben ik bezig geweest om in de vette, harde kleigrond, gaten te boren om een paar honderd tulpenbollen te kunnen planten. Het resultaat? Om te huilen! Werkelijk niet een tulp had het overleefd. Waarschijnlijk zijn de bollen verrot, want zo’n kleibakje loopt bij veel regen natuurlijk vol met water, of: ratten of woelmuisjes hebben een groot feestmaal gegeten. Ik hoor het van veel volkstuinders, dat tulpen het slecht doen bij ons op de klei. Narcissen daarentegen doen het prima.

Daarom plant ik tegenwoordig tulpenbollen in een grote, hoge teil. Elders in mijn tuin staan nog drie grote zinken teilen. En voilà! Bloeiende tulpen in de lente!

Lees verder →

Het bloesemt!

Op ons mooie tuinpark Amstelglorie aan de Amstel in Amsterdam kun je heerlijk rondwandelen. Twee weken geleden maakte ik met fotografe Barbara Groen een bloesemproductie in de Betuwe, prachtig! Maar wat was het druk: met fietsers, wandelaars en enkele automobilisten (waaronder wij, ja we moesten ons schamen maar om onszelf gemakkelijk en snel te kunnen verplaatsen is een auto onmisbaar). Terug op het volkstuinpark dacht ik ineens: jeetje, wat is het hier eigenlijk ook prachtig mooi! En heel fijn rustig. Daarom wil ik je meenemen op een digitale wandeling over het volkstuinpark.

  Lees verder →