Een tijdje geleden werd ik benaderd door Journaliste Ella Mae Wester met “een leuke vraag”. Inderdaad, de vraag of ze me mocht interviewen voor een publicatie in het tijdschrift Vriendin was een leuke. Op een zonnige en zomers warme ochtend stapte ze mijn tuin in en haar eerste reactie was: “Wow! Dit is echt de leukste tuin tot nu toe. Wat een gave plek!”
Vorige week had ik het gras gemaaid en de kantjes geknipt in mijn Amsterdamse volkstuin. Voldaan plofte in een stoel en dacht ineens, kijkende naar mijn tuin en gazon: wat wordt het netjes! Overigens voor het eerst hoor, in drie jaar. Hiervoor dacht ik vaak: pfff wat een wildernis! Maar ineens kreeg ik een idee: ik wil iets in het grasveld. Misschien een boompje ofzo? Of gewoon wat weelderige, hoge planten die op verschillende momenten in het jaar bloeien, misschien in een kleine, ronde border. Weet je, ik probeer het gewoon eerst eventjes uit met wat planten in potten! Een soort try-out met groen. Dus ik verplaatste vijf potten van terras naar het gras. Best handig want die potten kun je nog even verschuiven, net zolang tot ze op de juiste plek staan.
Tijdens onze wildplukactie van vorige week, voor de vlierbloesembeignets, kwamen we er achter dat onze outfit niet heel handig was. Onder elke vlier leken wel brandnetels te groeien! Brandnetels plukken ging in dit geval dus veel gemakkelijker dan vlierbloesem. Voorzichtig knipte ik wat toppen af en liet ze in mijn plukmandje vallen. Mijn vader maakte ons als kind altijd wijs dat je niets voelt wanneer je je adem inhoudt. Inmiddels ben ik erachter dat dit trucje niet werkt. Dus: handschoenen aan en de toppen even laten liggen, zodat de prik eraf gaat. Wassen helpt ook al en na het koken kun je het veilig en prikvrij eten. Lees verder →
Vlakbij de keukendeur van mijn tuinhuisje, in de Amsterdamse volkstuin, staat een vlier in bloei. Elke keer, wanneer ik in mijn keukentje bezig ben, staat deze vlier mij te verleiden met de lekkere geur die hij (of zij) verspreidt. Tot nu toe was ik nog niet verder gekomen dan een lekker watertje te maken met de bloemetjes en wat citroen (staat ook leuk op tafel).
Maar gister kwam mijn vriendin Lot langs omdat ze vlierbloesems wilde plukken en gingen samen op pad. In de buurt van het volkstuinpark staan veel Vlieren en we kwamen met een grote, gevulde tas terug in de tuin.
Ik opperde spontaan: laten we eens proberen om vlierbloesembeignets te bakken en aldus geschiedde. Dochterlief nam een fles olie mee, melk, bloem en eieren had ik paraat in mijn koelkast die sinds zaterdag weer op volle toeren draait.
En daar zat ik dan, met een gele vlag bij de ingang van mijn tuin, te wachten op bezoekers tijdens de open tuin dag op volkstuinpark Amstelglorie. Afgelopen zaterdag stelden een aantal volkstuinders hun tuin open voor publiek, tussen 11- 15 uur. Blijkbaar ligt mijn tuin nogal verscholen, iets wat ik overigens meestal best prettig vind, want om 15 uur stond de teller op 4 bezoekers!
Ik vond het wel prima, het was een mooie en warme dag en ik moest nog wat bijkomen van een drukke werkweek. Bij het inleveren van de vlag, hoorde ik dat het aardig druk was geweest op het park en vooral het voormalige tuinhuisje van wijlen Jan Wolkers, die veel verhalen schreef over zijn volkstuin avonturen, stond flink in de belangstelling. Heel goed! Amstelglorie is druk bezig om zichzelf in “the picture” te werken, want met de voorgenomen bouwplannen van de gemeente, over zo’n 10 jaar, is niemand blij. Het grote, groene park, waar niet alleen tuinders genieten van het buiten zijn maar ook bijvoorbeeld mensen uit de omliggende kantoorpanden, die hier komen voor een pauzewandeling, en de vele andere bezoekers, mag echt niet verdwijnen! Zo dat is weer even gezegd.
Voor de tweede keer werd er tijdens het Pinksterweekend, op tuinpark Amstelglorie, een kunstroute georganiseerd. Want op dit volkstuincomplex zitten niet alleen tuinliefhebbers maar ook veel kunstenaars en creatievelingen. Zo’n 17 tuinders stelden hun tuin en tuinhuisje twee dagen open om hun werk te exposeren. Op zondag begon ik rond drie uur aan het kunst-rondje, iets te laat, zodat ik helaas niet alles heb kunnen bekijken. Maar de tuinen die ik wel heb bezocht geven een aardige impressie. Daarom een mini verslagje dit keer.
Wat een fijn en zonnig weekend hebben we genoten. Qua temperatuur leek het wel hoog-zomer in plaats van lente. De tuin gedraagt zich echter wel volgens het seizoen en tovert als een echte lentetuin, elke dag weer nieuwe verrassingen tevoorschijn. Zelf ben ik niet zo’n fan van varens, behalve in de lente. Het is fascinerend om te zien hoe de verse bladeren zich ontvouwen.
En kijk: de Alliums die ik in het najaar heb geplant, vormen al bloemknoppen.
Een andere verrassing is de Boomspinazie, die ik vorig jaar voor het eerst in mijn tuin had. Lees verder →
Tuinhuisje waar je kunt slapen
Afgelopen dinsdag hebben we voor het eerst weer in mijn tuinhuisje geslapen. Ondanks het koude weer, was het toch heel aangenaam in mijn zestig jaar oude, stenen huisje van 25m2. Er staat een houtkacheltje dat de kleine ruimte goed verwarmt. Het is één open ruimte met een keukentje, eettafel, zitbankje en een bed. Ik vind het wel wat hebben, het lijkt net alsof je in een grote tent of yurt bent. De enige aparte ruimte is de badkamer en voor een tuinhuisje is deze best ruim. Lees verder →
Het klinkt apart, om planten online te bestellen, want je wilt ze toch het liefst zelf uitkiezen? Toch hoor ik steeds vaker dat mensen tuinplanten via internet bestellen. Zeker wanneer je geen auto hebt maar wel een volkstuin bijvoorbeeld, kan het handig zijn. Boodschappen worden ook steeds vaker online gekocht, dus waarom niet bij groen? Mijn eerste en enige ervaring, met een post-plant, eigenlijk een stekkie, was teleurstellend. Tegenwoordig is er een hype rondom het pannenkoekenplantje ( Pilea peperomioides) en nieuwsgierig als ik ben, ging ik op zoek naar een exemplaar. Niet te vinden in een gewone winkel, dus kocht ik via Marktplaats een stekkie bij een particulier. Daar kwam het aan, een zielig steeltje met een paar blaadjes, helemaal geplet door waarschijnlijk, andere zwaardere pakketjes. Gelukkig blijkt het geplette plantje levenslustig te zijn en na vier maanden in de plantencouveuse (een plantenstolp), begint er eindelijk wat leven in te komen.
Onlangs werd ik gevraagd door Directplant.nl om het eens (opnieuw) uit te proberen; online planten bestellen. Ik dacht, waarom niet? Via een professioneel bedrijf zal het toch wel goed gaan. Lees verder →
Het kasje in mijn volkstuin is eindelijk in gebruik genomen! Zaterdagochtend heb ik in het winkeltje op Amstelglorie grind, potgrond en compost besteld en wat een luxe: ze komen het gewoon afleveren. Dat scheelt veel sjouwwerk! Omdat de grond in het kasje keihard is en vol wortels zit, besloot ik het af te dekken met anti-worteldoek en vol te storten met grind. Anders had ik het helemaal moeten afgraven en daar had ik geen zin in. Het resultaat ziet er best strak uit!
Mijn volkstuin in Amsterdam, wanneer ik daarover vertel reageren veel mensen met "wat leuk!" Maar al snel volgen er veel vragen: “kun je er ook slapen? heb je een moestuin? is er een wachtlijst?"
Volkstuinieren is voor mij een ontdekkingstocht. Ik vertel over mijn kleine huisje en grote tuin en ga op pad. Want kijken in andermans tuinen is ook leerzaam (en leuk!). Lees mee en laat je inspireren. XXX Marieke
