Allium siculum bulgaricum
Inzoomen op alles wat bloeit in mijn tuin, het blijft boeiend. Wat bestaan er toch aparte bloemen met een bijzondere bloeiwijze. Het is de moeite waard om eens even de tijd te nemen om ze goed te bekijken.
Na de bloei gaan de knoppen omhoog
Wandelen vanaf de poort bij volkstuincomplex Amstelglorie in Amsterdam
Wanneer vrienden voor de eerste keer naar mijn tuin komen, haal ik ze meestal op bij de ingangspoort, omdat de meesten verdwalen op het grote complex. Amstel Glorie in Amsterdam heeft ruim 400 tuinen plus veel openbaar groen. Iedereen is altijd verrast hoe ruim het is opgezet en hoe mooi groen en onderhouden het park is. Eigenlijk is dat korte stukje van de poort naar mijn tuin al heel leuk om een indruk te krijgen van het volkstuincomplex. Daarom: het kleine wandelingetje in beeld.
De poort is overdag altijd open en het park is toegankelijk voor iedereen die een kijkje wil komen nemen of een mooie wandeling wil maken. Lees verder →
Twee jaar geleden had ik emmers vol kleine, zure druiven
In mijn tuin pronkt een druif. Ik denk dat hij al heel lang in de tuin staat, want de hoofdtak ziet er oud uit. Soms vraag ik me af: ondersteunt de druif nou mijn gammele pergola of andersom? Tijdens mijn eerste tuinjaar, 2 jaar geleden, heb ik niets aan onderhoud gedaan (aan de druif dus), gewoon omdat ik geen idee had en als je in de zomer een tuin overneemt komt er al genoeg op je af. Maar de druif groeide enorm (dat is wat druiven doen) en aan het eind van de zomer hing het helemaal vol met trosjes ienie-mini druifjes.
Het leken wel zure bommetjes
Blauwschokkers (Pisum sativum), als er één gewas is dat altijd lukt, is dit het wel. Perfect voor een beginnende tuinder zoals ik, want er mag best wel iets mislukken maar een succesje oogsten is toch wel fijner. De (biologische) zaden kun je in het voorjaar planten, van maart tot half mei. Er zijn 2 soorten kapucijners: korte gewassen (stam) en hoge gewassen (rijs). Omdat ik er wel van houd om de hoogte in te gaan, koos ik voor het laatste.
Serendipity
Deze term is vaker van toepassing op mijn volkstuinavonturen. Ik kom toevallig tot ontdekkingen. Natuurlijk weten doorgewinterde tuinders het allang, maar voor mij was het echt nieuw: prei is een twee-jarig gewas en gaat prachtig bloeien in het tweede jaar om vervolgens zaden te produceren.
Van dikke knop naar een hoedje dat loslaat
Ik heb de afgelopen maand vol verwondering naar mijn moestuin staan kijken. En met name naar de prei die ik vorig jaar had geplant. Netjes zoals het hoort: met een stokje een gaatje in de aarde gemaakt en het prille plantje (sprietje) er voorzichtig in gestopt.
De zomer spat van je bord af
Dit is het leukste aan tuinieren: oogsten!
Na een citytrip Lille reed ik direct door naar mijn tuin. Moe van alle indrukken kwam ik aan rond vijf uur. Zin om boodschappen te halen had ik niet, dus stapte ik mijn tuin in om te kijken wat voor eetbaars ik zou kunnen oogsten. Gelukkig heb ik ook altijd een voorraadje aan houdbaar eten in mijn tuinhuisje en in mijn koelkastje vond ik nog mozzarella, komkommer en tomaatjes. Bij elkaar genoeg om de avond mee door te komen.
Eetbare bloemen
Vorig jaar heb ik een bloemenmix gezaaid, lekker voor de bijtjes, en daar zat ook Borage ofwel Komkommerkruid bij. Ik vond het leuke bloemen en baalde dat ik geen zaad had bewaard. Maar achteraf is dat ook niet nodig geweest, de plant heeft zichzelf uitgezaaid en ja hoor, ze komen weer tevoorschijn in mijn moestuin.
Puberdochter en tuinieren
Wat kun je in de tuin nog allemaal meer doen behalve tuinieren? Nou kamperen bijvoorbeeld, zoals mijn dochter Maartje twee jaar geleden deed. En vorig jaar, op een regenachtige, maar niet al te koude herfstdag vroeg ze: mag ik in mijn bikini de tuin in? “Tuurlijk”.
De bloemen en planten interesseren haar niet zo, maar toen ik haar onlangs vroeg of ze de tuin wilde sproeien was het antwoord: “mag ik jou dan ook nat sproeien?” Als het maar gek is, dan is het leuk. Lees verder →
Van wild naar weelderig
Het blijft leuk, terug kijken. Ik heb gemerkt dat het best handig om veel foto’s te maken. Natuurlijk weet ik nog dat mijn tuin in het begin verwilderd was en overwoekerd door vooral grassen, onkruid en nog meer onkruid. Maar als ik de foto’s erbij pak verbaas ik me erover dat je dat toch weer snel vergeet. Wat een contrast: toen en nu!
Bloed, zweet en spitten!
Wat hebben we hard gewerkt! Over stap 1: het wegspitten van het onkruid (wegtrekken was onmogelijk door de keiharde klei) heb ik al eens geschreven. Stap 2 was iets meer structuur aanbrengen in de tuin. Lees verder →
Zoete geur
De Vlier staat in bloei en dat ruik je! De lucht in en rond mijn tuin is gevuld met een zoete geur van de bloesem. Online word ik verleid met de mooiste gerechten en recepten die je kunt maken van dit bloemetje maar ik begin gewoon eenvoudig: met een siroop. En daar ga je al, er zijn natuurlijk verschillende manieren om de siroop te maken. Ik koos voor deze:
Een vergiet vol bloesem en een citroen
Lekker gemakkelijk dacht ik, wat schermen (een vergiet vol) in een pan met water en een citroen erbij. Nee hoor, lees ik later (met leesbril erbij), de steeltjes knip je er eerst van af. Lees verder →
Licht en openheid
Jose Meerman (64) is mijn buurvrouw op het volkstuincomplex en al 15 jaar aan het tuinieren op Amstel Glorie, maar deze tuin heeft ze nog maar sinds 1 jaar. “Mijn vorige tuin was minder licht en keek uit op de sloot, dus achterkant van veel andere tuinhuisjes. Meestal niet de best onderhouden plek van een tuin. Ik ben blij met deze nieuwe plek, want ik kijk meer in het groen en bovendien is het huisje heel licht door alle ramen die het rondom heeft.”
Door de vloer gezakt
Het stenen huisje valt op door de bijzondere, afgeronde dakranden. Voordat ze deze droomplek in gebruik kon nemen, moest er heel wat gebeuren, want eigenlijk was het een bouwval. “De eerste keer dat we binnenstapten, zakten we meteen door de vloer. Lees verder →
Mijn volkstuin in Amsterdam, wanneer ik daarover vertel reageren veel mensen met "wat leuk!" Maar al snel volgen er veel vragen: “kun je er ook slapen? heb je een moestuin? is er een wachtlijst?"
Volkstuinieren is voor mij een ontdekkingstocht. Ik vertel over mijn kleine huisje en grote tuin en ga op pad. Want kijken in andermans tuinen is ook leerzaam (en leuk!). Lees mee en laat je inspireren. XXX Marieke
