Water, start van het volkstuinseizoen

Aftrap van het nieuwe tuinseizoen

Er klonk gejuich op het volkstuincomplex. Na vier maanden water schenken uit flessen en jerrycans, de wc doorspoelen met regenwater en handen wassen in de regenton of vijver, stroomt er eindelijk weer gewoon water uit de kraan! Gister draaide ik de hoofdkraan open en controleerde gelijk of er geen leidingen waren geknapt, door de vrieskou. Ik had geluk, de geiser floepte gewoon weer aan en de stortbak was snel gevuld. De wateraansluiting voelt altijd als de echte aftrap van het nieuwe tuinseizoen. Toch ben ik al weken bezig in mijn tuin. Ook al was het drassig door de vele regenbuien en liep ik met modderlaarzen mijn grasveld aan gort, ik was niet te stoppen. Uiteindelijk balanceerde ik over de stenen randjes langs het gras, om de glibberige modderpoel heen, zodat ik mijn kasje kon bereiken. Waarschijnlijk maak ik binnenkort toch maar een nonchalant paadje van stapstenen…

Ontwaken uit de winterslaap

Wat heb ik hard gewerkt de afgelopen weken. Nee, niet als zzp’r maar gewoon op mijn groene postzegel van 300m2, aan de Amstel. Na maandenlang doorstomen met leuke klussen en opdrachten, is er ineens veel ruimte in mijn agenda. Pffff, heerlijk, even mijn blik op iets anders focussen, bijkomen en mijn hoofd leegmaken zodat er weer nieuwe ideeën in kunnen stromen. En ik moet je zeggen, dat gaat uitstekend in de tuin! Het is ook zo leuk om struiken en bomen te zien ontspruiten, planten ontvouwen zich langzaam uit de winterslaap, zoals de rabarber. Fascinerend om te zien. Vier jaar geleden, toen ik de tuin kreeg, vond ik het maar niets, die winter. Alles was dor en kaal, maar nu bekijk ik elk seizoen met verwonderende aandacht.

Bloesem

En dan ineens staat ook de Prunus in bloei, prachtig. De lente is nu echt begonnen.

Kasje en zaaien

Na zo’n rustperiode, wat de winter toch wel is, begint het grote opruimen. De oude aarde en potgrond heb ik over de tuin verdeeld, behalve waar de tomaten in hebben gestaan, omdat daar misschien wel rare schimmels inzitten. De zaaibakken, gewoon kratten bekleed met antiworteldoek , vulde ik opnieuw met verse potgrond. De doperwten heb ik een paar dagen voorgeweekt en liggen nu in hun nieuwe bedje. Afgedekt met wat plexiglasplaten, tegen het uitdrogen, komen daar na een week de eerste sprietjes al tevoorschijn.

Thuis heb ik ook het een en ander gezaaid: tomaten, pepers, komkommer en paprika voor in het kasje. En diverse bloemen geef ik dit jaar maar weer een nieuwe kans. Ik laat ze wel flink groot en sterk groeien voordat ze een plekje in de tuin krijgen, want kleine, verse zaailingen blijken de grootste traktatie te zijn voor slakken en andere tuindieren.

Inmiddels komen de diverse voorjaarsbollen, die ik in november heb geplant, tevoorschijn, samen met de vele knoflookplantjes.  Het wordt nog een verrassing welke bolgewassen het zijn, want alles staat door elkaar. Hoezo tuinplan? Ik doe lekker alles op gevoel.

Moestuinieren bij de buren.

En alsof mijn eigen tuin nog niet genoeg is, ben ik ook dit jaar weer uitgeweken naar de buren. Goede vriend en buurman Menno heeft een paar moestuinbakken waar hij zelf niet zo veel mee doet. Het verwilderde aardbeienbed heb ik gefatsoeneerd en een vak verder zitten de kapucijners in de grond. Even kijken of mijn klimrek ook echt zal werken. Mochten de kapucijners niet aanslaan, kunnen we altijd nog gaan badmintonnen. Ook hier heb ik knoflook geplant, echter, veel later dan in mijn eigen tuin. Het beste plant je ze in het najaar, maar bij Menno gingen de tenen, die al uitliepen, pas in februari de grond in. En zowaar, ze groeien als kool en steken al zeker 5 centimeter boven de grond uit!

Met droge voeten rond de tuin

Het voelde bijna als vakantie, die eerste echte lentedag. Omdat de tuin inmiddels aardig was opgedroogd, ging ik het houtsnipperpad afmaken. De aardbeienplanten schepte ik eruit, de dubbele rij stenen ook en ik maakte het nog wat dieper. Afgedekt met antiworteldoek, konden de nieuwe houtsnippers erop. Fijn zeg, ik kan nu met droge voeten rond mijn tuin lopen.

Gister sloeg het weer ineens als een blad aan een boom om. Maar ik zat lekker droog en warm binnen, in mijn tuinhuisje. In mijn hangstoel naast de houtkachel, met een glas water, gewoon uit de kraan!