Rozenbottels wildplukken
Vandaag maakte ik een rozenbottelsiroop en ineens moest ik weer aan mijn oma Dieuwertje denken. Vroeger keek ik als kind altijd met een schuin oog naar mijn oma’s zelfgemaakte rozenbotteljam. Vies vond ik het en het idee dat ze de rozenbottels gewoon uit een perkje plukte of langs het fietspad… Nu zou ik mijn oma’s wildplukactie eigenlijk heel hip vinden en ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik wildplukken ook erg leuk vind. Vlierbloesem, daslook en brandnetels in het voorjaar, bramen en hazelnoten in de zomer, vlierbessen en walnoten in de herfst. Zo heb ik de afgelopen jaren al veel geëxperimenteerd in de keuken en siroop, jam en pesto’s getoverd van de wildpluksels. Laatst lonken de blozende rozenbottels op het volkstuinpark zo verleidelijk naar me, dat ik dacht: ik treed in de voetsporen van mijn oma en vervolgens liep ik met een mandje vol vruchten naar mijn tuinhuisje.
