Tulpen in mijn volkstuin
Zo’n vijf jaar geleden, toen ik net 1 jaar mijn Amsterdamse volkstuin had, vroeg ik bollen voor mijn verjaardag. Nou, dat heb ik geweten! Uren ben ik bezig geweest om in de vette, harde kleigrond, gaten te boren om een paar honderd tulpenbollen te kunnen planten. Het resultaat? Om te huilen! Werkelijk niet een tulp had het overleefd. Waarschijnlijk zijn de bollen verrot, want zo’n kleibakje loopt bij veel regen natuurlijk vol met water, of: ratten of woelmuisjes hebben een groot feestmaal gegeten. Ik hoor het van veel volkstuinders, dat tulpen het slecht doen bij ons op de klei. Narcissen daarentegen doen het prima.
Daarom plant ik tegenwoordig tulpenbollen in een grote, hoge teil. Elders in mijn tuin staan nog drie grote zinken teilen. En voilà! Bloeiende tulpen in de lente!